επιστροφή
στα φεγγαρόλουστα τα κύματα απόθεσα τη καρδιά μου
ταξίδι για το γυρισμό στα βάθη του πελάγους
στα φεγγαρόλουστα τα κύματα επέστρεψα τα όνειρά μου
ταξίδι για το γυρισμό στη νύχτα της καρδιάς μου
μη πεις λέξη καμιά της μοναξιάς τη σιωπή
μη και λαβώσεις
ακλούθα την άφωνη κραυγή πυξίδα για να βρεις
τα βάθη του πελάγους
7 Απριλίου, 2011 στις 11:39 μμ
το καλοκαίρι του 84 στην Κάρπαθο αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν όταν το έγραψες έτσι;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Απριλίου, 2011 στις 11:42 μμ
ισχυρή μνήμη! φίλε μου…..ναι τότε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Απριλίου, 2011 στις 2:18 μμ
σε είχα ρωτήσει τι έφερες και μου είπες αυτό δίνοντας μου ένα φύλο χαρτί
το ξάφνιασμα νομίζω το τότε ευθύνεται που το θυμήθηκα τώρα που το ξαναδιάβασα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!