ένα παράπονο με ξύπνησε απόψε
ένα παράπονο με ξύπνησε απόψε
μύριζε αποχωρισμό
άπνοια και καύσωνας μαύριζαν
το ξαπλωμένο σε μια πολύκοσμη παραλία
κορμί της ελπίδας της αναμενόμενης
που δεν μπορούσε να απομακρυνθεί
από την ακτή, ένα με την άμμο παρέμενε
και που της ήταν αδύνατον
πια να κρύψει πάνω του τα σκληρά
του χρόνου της τα σημάδια
των καιρών παλιό αίτημα αλλαγής
με ένα παράπονο με ξύπνησε
απαιτώντας με πρωτόγνωρο σθένος
να αλλάξω το όνειρο
τη νεότητα της να της ξαναδώσω
να την πλάσω από την αρχή
με την αύρα του εφαρμόσιμου
GreenLion 
16 Ιουνίου, 2010 στις 5:44 μμ
παράπονο; γιατί τι συνέβει….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
16 Ιουνίου, 2010 στις 5:51 μμ
στην πραγματικότητα η φωνή του ονειρευτή μου είπε: επαναλαμβάνεται αυτό που έκανες στα δεκάξη σου χρόνια….το παράπονο βγήκε για αυτά που περνά η χώρα μας…ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
4 Ιουλίου, 2010 στις 4:50 μμ
Η επανάληψη αφορούσε στην ανάμνηση του περιστατικού και στον εντοπισμό ενός πολύ σημαντικού παιδιού και τον ξεχασμένο ρόλο του!!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
5 Ιουλίου, 2010 στις 3:55 μμ
Έτσι ακριβώς, κάποιοι αγωνίζονται από τότε που είναι μικρά παιδιά, από βρέφη κι ακόμη πιό πριν…αλοίμονο αν για την κατάκτηση της αυτογνωσίας ή τέχνη του πολέμου περιμένουμε να μεγαλώσουμε και να συναντήσουμε τους δασκάλους της κοινωνικής διαμόρφωσης….Αντίνοους..Ευρύνομους…Αμφίνομους.
..Κτήσιππους….κι όλη την παρέα που πολιορκεί την Πηνελόπη μετά την αρπαγή της Ελένης….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Ιουνίου, 2010 στις 5:39 μμ
Ελπίζω αν συναντηθείς πάλι με κείνον που σπούδαζε τότε φυσική στην Πάτρα
να μην μεθύσετε με ανέρωτο ούζο……
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Ιουνίου, 2010 στις 6:15 μμ
λες να σχετίζεται με εκείνο το περιστατικό…δεν έτυχε να τον συναντήσω ξανά από τότε……
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Ιουνίου, 2010 στις 6:19 μμ
Και που ξέρεις…γλυκειά μου ποιός μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα ψευδώνυμο στις…..διαδικτυακές σου συνομιλίες; Για έξυπνη γυναίκα σε λογάριαζα…..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Ιουνίου, 2010 στις 6:53 μμ
και γω για…. έξυπνη με είχα…..αλλά μάλλον να το ξανασκεφτώ λες ε;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
20 Ιουνίου, 2010 στις 5:26 μμ
…είναι και τα κόλπα του πνεύματος, τα συγχρονιστικά γεγονότα…εκείνο το βράδυ του καλοκαιριού πριν 38 χρόνια συνέπεσε με το μακελιό στους ολυμπιακούς….κι αυτό το μπλόγκ το έστησε για μένα μια κοπελιά από την Πάτρα πρώην φίλη….και με τους διαδικτυακούς συνομιλητές …ασχολούμεθα με …μνηστηροφονίες….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
20 Ιουνίου, 2010 στις 6:09 μμ
εδώ σε αυτό το ποίημα, ακιβώς σ αυτό αναφέρομαι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
22 Ιουνίου, 2010 στις 7:26 πμ
Γιατί εστιάζεις μόνο στην παρουσία του φοιτητή κι όχι στο γεγονός ότι το συγκεντρωμένο σόι στο γλέντι του αρραβώνα επέτρεψε σε τέσσερεις νεαρούς άνδρες που δεν ήταν στενοί συγγενείς να σε συνοδεύσουν ως το σπίτι να αλλάξεις τα βρεγμένα ρούχα….δεν το βρίσκεις παράξενο ιδιαίτερα για κρητικούς; Μήπως επρόκειτο για μάντεις;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
24 Ιουνίου, 2010 στις 8:32 πμ
προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν ήταν γλέντι δικού μου αρραβώνα…..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
25 Ιουνίου, 2010 στις 8:09 πμ
Αν εστιάζω στην παρουσία του φοιτητή είναι γιατί παρά την άριστη μνήμη μου τον είχα ξεχάσει παρά το γεγονός ότι μου είπαν πως κάναμε παρέα παιδιά…κι ακόμη δεν μπορώ να το θυμηθώ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
22 Ιουνίου, 2010 στις 7:34 πμ
Έχεις δίκιο θυμάμαι πως τις επόμενες μέρες ένας από αυτούς φρόντιζε να βρίσκεται όπου πήγαινα….και επίσης εκείνο το βράδυ έφυγε στα 117 του χρόνια ο τυφλός μάγος που από τα τέσσερα ως τα εννέα μου χρόνια μου μιλούσε για θέματα που αργότερα τα συνάντησα στον Καστανέντα…..και ήμουν αρκετά νηφάλια για…..μεθυσμένη…που σκέφτομαι μήπως το ούζο ήταν για κάλυψη…..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
22 Ιουνίου, 2010 στις 7:58 πμ
….άφησες όμως και το ένα σου παπούτσι εκεί….λες να το βρήκε κανείς….και να σε ψάχνει για…τον χορό; 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
22 Ιουνίου, 2010 στις 8:31 πμ
…χμ αν το βρήκε τώρα…μάλλον άτυχος είναι…..δεν είμαι πια το 16χρονο κοριτσάκι……
Μου αρέσει!Μου αρέσει!